Seattle’da sonbahar

Sonbahar geldi. Bir yandan ağaçlar sarı turuncu kırmızı renklendi. Bir yandan da yaza kadar devam edecek gri hava çöktü üstümüze. Starbucks’ta kahve satışlarının artmasıyla baharatlı ve kabaklı kahve sosları karaborsaya düşmüş. Ben kahvemi sade seviyorum neyse ki.

Biz de mevsimin ilk bayramına hazırlanmaya başladık. Evi Defne’nin isteğiyle ilk defa Cadılar Bayramı (Halloween) için süslüyoruz. Antrede kocaman örümcek ağımıza takılmış bir örümcek ailemiz var. Yuvarlak kestiğimiz kartonlara siyah tüylü tellerden ayaklar yapıp oynayan gözler ve beyaz pullar yapıştırdık. Anne kocaman siyah ponpondan. Baba siyah kartondan. Çocuklar babalarına daha çok benziyorlar 🙂

Ertesi hafta çocuklarla bir çiftliğe gidip tarladan balkabaklarımız seçtik. Hemen bozulmasınlar diye daha içlerini oymadık. Şimdilik keçeli kalemle çizdiğim suratlarla gülümsüyorlar. Haftaya kabakları oyup içlerine mum koyacağız. Geceleri bize pencereden bakıp korkutacaklar!

Balkabaklarımızı oyamadığımız için kağıttan kabaklar yaptık. Surat ifadeleri yine internetten. Ben kurşun kalemle çizdim, Defne keçeli kalemle boyadı,  kabaklara sap yaptı, ipe dizip kapının üstüne astık. Bize tepeden bakıp sırıtıyorlar.

Örümceklerin geldiğini duyan yarasalar da uzaklardan gelmeye başladılar. Yarasaları yapmak için internette arayıp bulduğum yarasa resimlerini bilgisayarda (Windows Paint programında) büyüttüm. Yazıcıdan bastık, sonra siyah kartondan istediğimiz kadar yapıp kestik. Gözler için renkli pullar yapıştırdık.

Bu arada Defne’nin kostüm siparişi verildi. Bu sene cadı olmak istiyormuş. Hızımı alamayıp bir de oyuncak bebeğine cadı kostümü diktim. 31 Ekim akşamı beraber şeker avına (trick or treat) çıkacaklar. Defne’nin hevesi geçince de ben oynayacağım bebekle!

Derin ise şövalye olacak. Ona da kılıç yapmam lazım. Çocuklarla böyle oyuna daldığım zamanlarda hep düşünüyorum da ben tekrar çocuk olabilmek için çocuk doğurdum 🙂